CEO ต้นสังกัดศิลปินเกาหลีใต้ NewJeans ถูกตั้งคำถามว่าใคร่เด็กอีกครั้ง หลังวงปล่อยผลงานใหม่ ‘Ditto’
Trigger Warning: ใคร่เด็ก
‘ใคร่เด็ก’ หรือ Pedophilia ไม่ใช่ข้อกล่าวหาเล็กๆ และส่งผลกระทบต่อสมาชิกในวงโดยตรง แต่ทำไมการตอบสนองของประธานค่าย ‘มิน ฮีจิน’ (Min Heejin) ผู้ตกเป็นผู้ต้องสงสัยในประเด็นนี้ ถึงช่างเล็กน้อยและทำเหมือนว่านี่เป็นเรื่องไร้สาระ แถมยังไม่เคยมีความพยายามจะทำอะไรให้ดีขึ้นสักนิด ?
‘มิน ฮีจิน’ เป็นอาร์ตไดเรกเตอร์ที่ได้รับการยอมรับในวงกว้าง วิสัยทัศน์ที่เฉียบคมของมินฮีจินมีส่วนในการผลักดันวง K-Pop ภายใต้สังกัด SM Entertainment ตั้งแต่ปี 2002-2018 และเมื่อมินฮีจินลาออกจากตำแหน่ง Creative Director เพื่อไปรับตำแหน่ง CEO ค่ายเพลง ADOR ในเครือ HYBE (ต้นสังกัดของ BTS) การตัดสินใจของมินฮีจินก็สั่นสะเทือนวงการเคป็อป จนกระทั่งปีนี้ มินฮีจินก็ได้เดบิวต์เกิร์ลกรุปวง ‘NewJeans’ ที่มีภาพลักษณ์และแนวทางที่แตกต่างไปจากวงอื่น ๆ ในอุตสาหกรรมเคป็อปด้วยสไตล์ Y2K ที่ให้บรรยากาศสดชื่น NewJeans ประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว เป็นที่พูดถึงในวงกว้างด้วยผลงานที่มีคุณภาพสูง สมาชิกในวงได้รับการจดจำอย่างทั่วถึง และมินฮีจินก็ได้รับรางวัล Breakout Producer ในเวที MAMA2022 เป็นเครื่องยืนยันความสำเร็จจากการเดบิวต์ในครั้งนี้ด้วย – ในขณะที่อุตสาหกรรม K-Pop เต็มไปด้วยโปรดิวเซอร์ผู้ชาย นักแต่งเพลงผู้ชาย โปรดิวเซอร์ผู้ชาย ความโดดเด่นของมินฮีจินมันช่างเจิดจ้าและ Inspire อย่างมาก แต่ในระหว่างที่วงกำลังประสบความสำเร็จ มินฮีจินกำลังได้รับการยกย่อง แต่ไม่เคยมีใครตอบคำถามได้ว่า ‘แรงบันดาลใจ’ ของผลงานที่ยอดเยี่ยมของมินฮีจินนั้นเป็นที่ยอมรับได้หรือไม่ ?
หลังจากผลงานของนิวจีนส์ปล่อยออกมาได้ไม่นาน ชื่อเสียงของมินฮีจินเริ่มแพร่กระจายไปในวงกว้าง มีคนเริ่มสังเกตเห็นภาพใน Instagram ของมินฮีจินที่เป็นสตูดิโอของเธอเอง ที่มีภาพนักแสดง Teresa Ann Savoy ในภาพยนตร์ Salon Kitty (1976) และ Le Farò de Padre (1974) ซึ่งเป็นภาพที่ไม่ได้สวมเสื้อแขวนอยู่ในห้อง และยังมีภาพแผ่นเสียง Histoire De Melody Nelson เป็นที่น่าบังเอิญเหลือเกินว่าทั้ง 3 ชิ้นงานนั้นมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักของ ‘ชายสูงวัย’ ที่มีต่อ ‘สาววัยรุ่น’ และสื่อสารเรื่องการใคร่เด็กเป็นเรื่องความรักโรแมนติกต่างวัยอย่างมากแต่ยากจะห้ามใจ ซึ่งเป็นสิ่งที่มีปัญหาอย่างรุนแรง และผู้คนก็ยอมรับร่วมกันแล้วว่าเนื้อหาแบบนี้ยอมรับไม่ได้ – การที่มันปรากฏอยู่ในห้องส่วนตัวของมินฮีจินแบบนั้นก็ทำให้คนฉุกคิดได้ว่า Mood&Tone ของ NewJeans มันช่างชวนให้นึกไปถึงความวาบหวามของภาพยนตร์เจ้าปัญหาที่กำกับโดยไอคอนิคไดเรกเตอร์ยุค 90’s เหล่านั้นเหลือเกิน
นอกจากภาพพื้นที่ส่วนตัวของมินฮีจินที่วนเวียนอยู่กับสาววัยรุ่นและเนื้อหาทางวัฒนธรรมที่ใคร่เด็กแล้ว ‘Brooke Shields’ ก็เป็นนักแสดงอีกคนที่มินฮีจินแสดงออกอย่างเปิดเผยว่าให้ความสนใจ และเคยส่งภาพโฆษณา Calvin Klein Jeans ที่โด่งดังและมีปัญหามากที่สุด ซึ่งถ่ายเมื่อตอนที่บรูคชีลด์อายุ 15 ปี ให้ ‘คริสตัส จอง’ สมาชิกวง f(x) เพื่อเป็น Reference ในการถ่ายแบบด้วย โดยมินฮีจินระบุว่าสิ่งที่คริสตัลหยิบยืมมาจากบรูคชีลด์ คือ ‘อารมณ์และความรู้สึก’ (ที่ดูไร้เดียงสา) อีกครั้งกับการถ่ายภาพที่ให้ อารมณ์และความรู้สึกไร้เดียงสา) ที่มินฮีจินเคยไม่บอก ‘แทมิน’ สมาชิกวง SHINee ว่าจะมีการถ่ายภาพแบบเปลือยท่อนบน เพราะกลัวแทมินจะไปฟิตกล้าม นอกจากนั้นยังมีกรณีของวง RedVelvet ในเพลง ‘Russian Roulette’ ที่มินฮีจินใช้คอนเซปต์ ‘Lolita’ ปรากฏในหลาย ๆ ช็อตของมิวสิควิดีโอ (ซึ่งขณะนั้น ‘เยริ’ สมาชิกที่เด็กที่สุดมีอายุเพียง 17 ปี) และกรณีของภาพจากอัลบั้ม Sherlock ในปี 2012 ที่สมาชิกวง SHINee โปรโมตด้วยภาพเปลือยท่อนบน โดยที่สมาชิกยังอายุน้อยมาก และถูกตั้งคำถามถึงเจตนาของการเปิดเผยร่างกายไอดอลอย่างมากด้วย แม้จะเป็นไอดอลชายก็ตาม
ข้อมูลถาโถมเหล่านี้ประกอบรวมโดยผู้คนในอินเตอร์เน็ตที่ตั้งข้อสงสัยต่อมินฮีจินอย่างจริงจัง และชี้ไปที่ปัญหาสำคัญที่สุดคือ สมาชิกของวง NewJeans มีอายุระหว่าง 14-18 ปี และสมาชิก 4 ใน 5 คนยังไม่บรรลุนิติภาวะด้วยซ้ำ มันถูกต้องจริงหรือที่จะปล่อยโปรดิวเซอร์ที่ชื่นชมผลงานที่ใคร่เด็กอย่างจริงจังและทำมาอย่างยาวนาน ให้ดูแลเด็กผู้หญิงอายุ 14-18 ปีอย่างใกล้ชิด – มินฮีจินเองก็พูดว่าสนิทกับสมาชิกในวงมาก โดยเฉพาะฮเยอิน มักเน่ที่มีอายุเพียง 14 ปี และเคยพูดถึง ‘ความไร้เดียงสา’ ของฮเยอินด้วย ในบทสัมภาษณ์หนึ่ง
อย่างไรก็ตาม มินฮีจินปฏิเสธทุกสิ่งทุกอย่าง และบอกด้วยว่าต้นสังกัดมีความเห็นว่าให้เงียบ ๆ ไปดีกว่าเพราะเรื่องมันไร้สาระ แต่มินฮีจินก็เลือกจะออกมาบอกว่าทุกอย่างมันไร้สาระด้วยตัวเอง พูดถึงโปสเตอร์ที่แขวนอยู่ในห้องว่าได้มาจากคนรู้จักตั้งหลายปีแล้ว และพูดว่าให้โฟกัสไปที่ผลงานของเมมเบอร์ที่มุ่งมั่นตั้งใจทำอย่างมากจะดีกว่า เพราะไม่งั้นจะดำเนินการตามกฏหมายนะ เพราะการบอกว่ามินฮีจินใคร่เด็กมันเข้าข่ายการสร้างความเสียหายให้สมาชิกในวง
ซึ่งในขณะที่ต้นเรื่องและหลักฐาน AKA ร่องรอยในอดีตของมินฮีจินลอยอยู่ทั่วไปในอินเตอร์เน็ต ผลงานที่มินฮีจินทำให้ NewJeans ก็เผชิญการตั้งคำถามอยู่เรื่อย ๆ ทั้งเรื่องเสื้อผ้าที่ให้สมาชิกอายุน้อยที่สุดเปิดเผยร่างกายมากเกินไป, เสื้อยืดของสมาชิกคนหนึ่งที่มีข้อความ ‘Pimp is Yours’, การให้สมาชิกคนหนึ่งแต่งกายคล้ายมาทิลดา บทที่นาตาลีพอร์ตแมนเล่นตอนอายุ 13 ปีซึ่งเป็นที่ถกเถียงกันว่า Sexualize อย่างมาก หรือเรื่องเพลงจากอัลบั้มแรก ‘Cookie’ ที่ใช้คำแสลงที่สื่อถึงอวัยวะเพศ และเนื้อหาที่คลุมเครือว่าจะส่อไปทางเพศ
แต่มินฮีจินบอกว่า เพลงนี้สื่อสารถึงความตั้งใจในการอบคุกกี้ ซึ่งหมายถึงผลงาน ให้แฟน ๆ ได้ฟัง
แค่เป็นแรงบันดาลใจยังไม่ได้ทำอะไรผิด(กฏหมาย)นี่
เป็นจริงตามนั้น นอกจากการนำเสนอภาพที่ให้ความรู้สึกสุ่มเสี่ยงและก้ำกึ่ง เสพผลงานและเอามาเป็นแรงบันดาลใจในบางชิ้นงาน โปรดิวซ์วงเกิร์ลกรุปที่ให้ออร่าแบบบรูคชีลด์ ในวัยเด็กสุดๆ ก็ยังไม่ปรากฏหลักฐานว่ามินฮีจินทำอะไร ‘ผิดกฏหมาย’ เลยสักนิด – นอกจากจะสรุปได้จาก Digital Footprint ที่พบอยู่ประปรายว่ามินฮีจินหมกมุ่นกับความไร้เดียงสาของเด็กผู้หญิงอย่างหนัก แล้วปัญหาของการหมกมุ่นกับสื่อพวกนั้นมันคืออะไร ?
อุตสาหกรรมสื่อที่ผ่านมาสร้างปัญหาอย่างมากด้วยเนื้อหาที่ ‘Sexualize’ เด็กผู้หญิงอย่างหนัก ข้อมูลจาก Report of the APA Task Force on the Sexualization of Girls ระบุว่า เนื้อหาจากทั้งทีวี มิวสิควิดีโอ เนื้อเพลง ภาพยนตร์ การ์ตูน เกม แม็กกาซีน โฆษณา สินค้า หรือแม้กระทั่งข่าวกีฬา มีอัตราการ Sexualize สูงมาก และปรากฏเนื้อหาที่บ่งชี้ว่าเด็กผู้หญิงหรือผู้หญิงเป็นผู้ถูกกระทำ (being objectified) ถึง 85% ของเนื้อหาที่ Sexualize ทั้งหมด นอกจากนั้น ในหมวดสินค้าเองก็มีการทำเสื้อผ้าที่ Sexy ในไซส์สำหรับเด็กและวัยรุ่นเพิ่มมากขึ้น หรือแม้แต่เสื้อยืดสกรีนคำ ก็เลือกใช้ประโยคที่เน้นย้ำไปที่ความดึงดูดทางร่างกาย (physical attractive) เช่น Beauty Queen, Sexy Devil หรืออื่น ๆ และในรีพอร์ตนี้ก็ระบุถึงโฆษณาอันอื้อฉาวของบรูคชีลด์ (ที่มินฮีจินใช้เป็น Reference) ว่าเป็นชิ้นงานจากแวดวงโฆษณาที่ Sexualize เด็กผู้หญิงอย่างโจ่งแจ้ง – การ Sexualize เด็กผู้หญิงอย่างต่อเนื่อง ยาวนาน ทำเป็นระบบ ทำซ้ำๆ และทำพร้อม ๆ กัน คือการที่สังคมสั่งสอนเด็กผู้หญิงให้เติบโตมาเป็นหญิงสาวที่เย้ายวน ดึงดูด และมีเสน่ห์เกินต้านใช่มั้ย – ถ้าไม่ใช่ แล้วตัวเลขที่ฟ้องว่าเด็กผู้หญิงเผชิญกับการ Sexualize มากอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับเด็กผู้ชาย หมายความว่าอะไร ?
จากรีพอร์ตฉบับเดิม ในรายงานการวิจัยที่สัมภาษณ์ Sex Worker จำนวน 50 คน ระบุว่า ผู้ที่ให้สัมภาษณ์ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปแล้วในวันนี้ เริ่มทำอาชีพ Sex Worker ตั้งแต่อายุ 12 ปี และ 89% เริ่มก่อนอายุ 16 ปี ซึ่งหมายความว่ามีความต้องการ Sex Worker ที่เป็นเด็กผู้หญิงอายุน้อยสูงมาก และมีการคาดคะเนว่าเด็กผู้หญิงจำนวน 244,000 – 325,000 คนในอเมริกามีความเสี่ยงจะตกเป็นเหยื่อจากการถูกแสวงหาผลประโยชน์ทางเพศ สิ่งนี้สอดคล้องกับการ Sexualize เด็กผู้หญิงอย่างมาก มันสร้างการรับรู้ให้เด็กผู้หญิงมองตัวเองในฐานะ ‘ร่างกายที่เย้ายวนทางเพศ’ และกล่อมเกลาให้ผู้คนในสังคมเชื่อด้วยว่าเด็กผู้หญิงต้องรับผิดชอบให้ร่างกายตัวเองมีความเย้ายวนทางเพศ สิ่งนี้ส่งผลกระทบต่อเด็กผู้หญิงทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ สุขภาวะ ความเชื่อมั่นในตัวเอง การไม่พึงพอใจในร่างกายของตัวเอง และรวมถึงภาวะวิตกกังวล อีกทั้งยังเป็นรากฐานของปัญหาใหญ่ๆ อย่าง การคุกคามทางเพศ (Sexual Harassmant) การเหยียดเพศ (Sexism) และการเป็นวัตถุทางเพศ (Sexual Objectification) ด้วย
การ Sexualize ร่างกายของเด็กผู้หญิงจึงไม่ใช่แค่ความสุนทรีย์ที่ไม่ผิดกฏหมาย ไม่ทำให้ใครตาย ไม่ได้ไปบีบบังคับข่มเหงใคร แต่ผลกระทบของมันแพร่หลายรุนแรงกว่าที่คิด และปัญหาอาจต้องกลับไปที่ ถ้าสิ่งนี้ไม่ผิดกฏหมาย เราควรจะทำยังไงเพื่อยุติมันมากกว่า ไม่ใช่ยังคงสนับสนุนเนื้อหาทางวัฒนธรรมที่มีปัญหา และยังส่งต่อ ‘มุมมอง’ เช่นนั้นในงานของตัวเอง
ถ้ามินฮีจินเป็นผู้ชายก็คงจะไม่รอดแล้ว
ถ้าเราเห็นโปรดิวเซอร์ชายวัยกลางคน แขวนภาพนู้ดของเด็กผู้หญิงจากภาพยนตร์ที่ขึ้นชื่อเรื่องความใคร่เด็กไว้ในห้องทำงานส่วนตัว และคลุกคลีสนิทสนมกับเด็กผู้หญิงอายุเท่า ๆ หรือน้อยกว่าในโปสเตอร์ด้วยซ้ำ ผลิตผลงานที่ให้บรรยากาศที่ชวนให้นึกถึงภาพในโปสเตอร์ สังคมก็คงไม่ปล่อยให้รอดแล้ว แต่ที่มินฮีจินยังคงได้รับการยอมรับและมีคนจำนวนมากยอม ‘เชื่อ’ ในสิ่งที่มินฮีจินและค่าย ADOR แถลง ส่วนหนึ่งก็เพราะมินฮีจินมีเพศสภาพเป็นผู้หญิง (และอีกส่วนหนึ่งคือมันไม่มีข้อบ่งชี้ใดว่ามินฮีจินทำอะไรผิด จากข้อถกเถียงที่มีอยู่ตอนนี้)
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเพศสภาพได้ปกป้องมินฮีจินจากความสุ่มเสี่ยงทุกสิ่งอย่าง เพราะแม้มินฮีจินจะเป็นผู้หญิง แต่มินฮีจินก็ได้รับอิทธิพลจากสายตาของผู้ชายในงาน Visual มาเต็ม ๆ และภาพที่ออกมาก็ยากจะปฏิเสธด้วยว่าผลงานของเธอไม่ได้มี ‘Male Gaze’ จริงๆ – โดยเฉพาะในชิ้นงานที่มินฮีจินกำกับให้สมาชิกวง SHINee ถอดเสื้อออก แล้วสวมใส่ความเฟมินีนเคลือบทับสายตาไร้เดียงสาราวกับอาภรณ์แห่งความเย้ายวน
ภาพของแทมิน สมาชิกวง SHINee
และนี่คือปัญหาของมุมมองที่มินฮีจินรับมาจากงานอาร์ตๆ แบบจอยๆ ฟีลๆ แค่มู้ดน่า ไม่มีอะไรหรอก ก็ถ้าไม่มีอะไรมันก็ไม่เป็นไร แต่เราก็เห็นอยู่กับตาว่ามันมี…
มันก็แค่เรื่องสมคบคิดไม่มีใครยืนยันได้เนาะ
เราต้องมองการจับตามองของผู้คนต่อประเด็นมินฮีจินซะใหม่ เพราะนี่มันไม่ใช่การล่าแม่มด โจมตีสุ่ม หรือหยิบอะไรมั่วๆ มาผสมแล้วใส่สีตีไข่มันซะอีกต่อไปแล้ว แต่นี่คือความระมัดระวังของผู้คนที่ตระหนักรู้ว่าอุตสาหกรรมสื่อ หรือแม้แต่วงการ K-POP เองระมัดระวังต่อเด็กผู้หญิงน้อยมาก ๆ และผู้คนเหล่านั้นก็เล็งเห็นว่าอำนาจของเด็กผู้หญิงในอุตสาหกรรม K-POP มีน้อยเสียจนอาจเรียกได้ว่าไม่มี ซึ่งความ ‘ใคร่เด็ก’ นั้นมีความสัมพันธ์แนบแน่นกับพลวัติทางอำนาจอย่างยิ่ง มันเป็นปัญหาที่มีหลักฐานมากจนต้องวิตกกังวล และมันก็เป็นเรื่องใหญ่มากจนไม่แปลกที่จะต้องระแวดระวังด้วย
จากคำแถลงของมินฮีจินและค่าย ADOR ที่ระบุว่าการมองว่าเธอใคร่เด็กเป็นเรื่องไร้สาระนั้น บอกความจริงอีกด้านอยู่แล้วว่าไม่มีใครที่แอบซ่อนความใคร่เด็กในใจไว้มิดชิดแล้วออกมายอมรับแบบซื่อตรงว่าใคร่เด็กแค่เพราะมีคนเก็บร่องรอยได้หรอก ที่อันตรายกว่านั้น ไม่ใช่การที่มินฮีจินใคร่เด็กจริงหรือไม่จริง แต่คือการที่มินฮีจิน, ADOR และ HYBE มองว่าความวิตกกังวลของผู้คนเป็นเรื่องไร้สาระ สิ่งนี้ยิ่งทำให้รู้ว่าผู้มีอำนาจในอุตสาหกรรม K-POP ไม่เคยแยแสคุณภาพชีวิตและภาพลักษณ์ของไอดอลเลย ทั้งที่คนเป็นแสนเป็นล้านมองเห็นตำตาว่านี่มันปัญหา! ต้องการการแก้ไข!!!!!! แต่สิ่งที่ ADOR ให้คือการบอกว่าเราเข้าใจผิด ขอโทษที่คิดน้อยไปนะ นี่มันก็แค่งานใสใสไร้เดียงสาแท้ ๆ ขอโทษจริง ๆ ที่ไม่ได้คิดมากเหมือนพวกเธอ
แล้วเราต้องทำยังไงต่อไป เรื่องนี้หลอกหลอนทุกคัมแบ็กขอนิวจีนเลยมั้ย แล้วถ้าใช่ เราจะทำยังไงกันต่อ
นอกจากสเตทเมนต์ที่ระบุว่าเรื่องเหล่านี้ช่างไร้สาระ มินฮีจินไม่เคยออกมาตอบโต้อะไรอีก และได้ลบภาพต่าง ๆ ออกจากอินสตาแกรมไปอย่างเงียบ ๆ ราวกับว่าภาพนู้ดของ Teresa Ann Savoy ไม่เคยแขวนอยู่ตรงนั้น คอนเซปต์ไร้เดียงสาและเยาว์วัยของนิวจีนยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่องและได้รับความนิยมอยู่เสมอ เห็นได้ชัดจาก ‘Ditto’ มิวสิควิดีโอล่าสุดที่คนชื่นชมถล่มทลาย การกระทำเช่นนี้อาจทำให้เรื่องเงียบไปในที่สุดสักวันหนึ่ง หรือไม่ก็กลายเป็นหอกข้างแคร่ที่จะทิ่มแทงมินฮีจินและนิวจีนส์อยู่เรื่อย ๆ ไม่ว่าจะทำอะไร การไม่เอาจริงเอาจังกับปัญหา Sexualize ก็จะเป็นพิษอยู่เสมอ ทั้งต่ออุตสาหกรรมเคป็อป ทั้งต่อผู้คนที่เสพงานอย่างตะขิดตะขวงใจ และเด็กผู้หญิงในวันข้างหน้า
แต่อย่างไรก็ตาม แง่งามของเรื่องนี้คือผู้คนไม่ยอมนิ่งเฉยต่อสิ่งที่เป็นปัญหา และอุตสาหกรรมสื่อจะต้องดีขึ้นได้แน่ ๆ ด้วยเสียงเรียกร้องและสายตาที่ตรวจสอบอย่างกวดขันจากพลเมือง
การบอกว่ามินฮีจินใคร่เด็กมันเข้าข่ายการสร้างความเสียหายให้สมาชิกในวงจริงหรือไม่
จริง การพูดถึงสถานการณ์ของสมาชิกนิวจีนและมินฮีจินต้องระมัดระวังอย่างมาก และในบางครั้ง การตั้งข้อสงสัยเช่นนี้ก็สร้างผลลบต่อชื่อเสียงของสมาชิกในวง และเคยเกิดขึ้นมาแล้วจากการที่มีคนระบุชื่อสมาชิกที่อายุน้อยที่สุด ว่าประสบความสำเร็จจากการสนิทกับมินฮีจิน ซึ่งเป็นการโจมตีไปที่คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่โดยไม่มีมูลความจริงอะไรเลยด้วย
โฆษณา Calvin Klein ของ Brooke Shields มีปัญหาอะไร?
โฆษณานั้นเป็นโฆษณาที่เผยแพร่ในช่วง 1980 ตอนนั้นบรูคชีลด์อายุ 15 ปี เธอสวมกางเกงยีนส์พอดีตัวและมีบทหนึ่งที่พูดว่า “Do you know what comes between me and my Calvins? Nothing.” (รู้ไหมว่ามีอะไรอยู่ระหว่างฉันกับกางเกงคาลวินคราย – ไม่มี) โฆษณาตัวนี้ถูกแบนจากสถานีโทรทัศน์ ABC และ CBS เพราะประโยคที่ผู้เยาว์ในขณะนั้นพูดสุ่มเสี่ยงอย่างมากต่อการส่อไปที่เจตนาทางเพศ ซึ่งโฆษณาตัวนี้ได้กลายเป็นเคสคลาสสิกของการ Sexualize เด็กผู้หญิง
อ้างอิง
Aaaa: https://bit.ly/3VcZC0B
Academia: https://bit.ly/3GcS3TB
Yahoo: https://bit.ly/3hNU0MP
Koreaboo: https://bit.ly/3G9bc8T
Koreaboo: https://bit.ly/3FFuK3e
Koreaboo: https://bit.ly/3v8OVBJ
Sportskeeda: https://bit.ly/3G9csc6
Newsdirectory: https://bit.ly/3PNo1Jl
ADOR: https://bit.ly/3hLMG4k
Meaww: https://bit.ly/3hOdVLG
Pannchoa: https://bit.ly/3WU5M7p
Pannchoa: https://bit.ly/3WU5Jsf
Allkpop: https://bit.ly/3FQUM3w
Asianjunkie: https://bit.ly/3FKMoT7
